چرا آمریکایی ها عاشق یخ های مکعبی در نوشیدنی هایشان هستند؟
آمریکایی هستید و در یک رستوران در اروپا غذا می‌خورید، یک لیوان آب سفارش می‌دهید، و از یک لیوان آب ولرم یا حتی بدتر از آن، یک بطری آب با دمای اتاق متعجب می شوید، چرا که اگر در آمریکا بودید قطعا منتظر یک لیوان آب به همراه یخ های مکعبی جذاب درون آن بودید. این یک واقعیت غیر قابل انکار است که حتی در سرد ترین ماه های سال و سرد ترین شهر های آمریکا هم همیشه نوشیدنی ها و حتی آب یه همراه یخ های مکعبی سرو می شود.
بسیاری سعی کرده‌اند این تفاوت فرهنگی بین اروپا و آمریکا را توضیح دهند، آیا به دلیل اینکه اروپا شدت گرمای آمریکا را ندارد، تمایل آمریکایی ها را به نوشیدنی های حاوی یخ افزایش می دهد؟ یا دلیل دیگری نیز وجود دارد؟ همه اینها فقط حدس و گمان است. اما عشق آمریکا به تکه های یخ می تواند مبنایی تاریخی داشته باشد و همه اینها به یک نام بر می گردد “پادشاه یخی آمریکا”
“پادشاه یخی آمریکا” عنوان تاجر و میلیونری است که ثروت خود را با انتقال یخ از دریاچه های یخ زده نیوانگلند به مناطق گرمتر مانند کارائیب، نیواورلئان و حتی هند به دست آورد. نام این پادشاه یخی Frederic Tudor است.
تودور در شروع کار خود یخ ها را به صورت رایگان در اختیار مردم قرار می داد. و جمله ای معروف از اون به یادگار مانده است که: “مردی که به مدت یک هفته با همان هزینه نوشیدنی های خود را سرد بنوشد، دیگر هرگز نمی توان نوشیدنی گرم به او داد.” و این تئوری تودور در آمریکا کاملا درست از آب درآمد و همانطور که تودور پیش‌بینی کرد، مردم به نوشیدنی های همرا یخ عادت کردند و علاقه به نوشیدنی های همراه یخ چند برابر شد، به طوری که تا سال 1850 سالانه 100000 تن یخ توسط شرکت فردریک تودور به سراسر آمریکا ارسال می شد و در دهه 1860، دو سوم خانه‌ها در بوستون و نیویورک روزانه یخ تحویل می‌گرفتند. با اختراع دستگاه های یخساز، یخ به راحتی در دسترس قرار گرفت و به محبوبیت آن و نوشیدنی های یخی اضافه کرد و در حال حاضر، یخ یکی از همراه های اصلی به همراه نوشیدنی های اصلی آمریکایی است و تقریباً همه نوشیدنی ها با آن سرو می شوند.
پس چرا این محبوبیت یخ مانند آمریکا به اروپا نرسید؟
جواب این سوال کمی سخت است. شاید مردم اروپا دوست ندارند قسمتی از نوشیدنی خود را با ذوب یخ رقیق کنند، و یا احساس می کنند با وجود یخ مقدار نوشیدنی آنها کمتر می شود و شاید هم آنها نیاز به یک “شاه یخی” داشتند که نقش خود را در تاریخ مصرف یخ به خوبی انجام دهد. به هرحال دفعه بعد که در یکی از روز های گرم کاری در آمریکا لیوان نوشیدنی پر از یخ های مکعبی دلچسب خود را دریافت کردید حتما از شاه یخی آمریکا یعنی فردریک تودور یاد کنید.
